Kennisgroepstandpunt over doelmatigheidsgrens van de werkkostenregeling  

Hoe werkt dit nu precies? 

Eindheffingsloon kan gericht zijn vrijgesteld (denk aan de kilometervergoeding van € 0,23 p/km) of er kan een nihilwaardering van toepassing zijn (denk aan koffie en thee op kantoor). Als geen sprake is van een gerichte vrijstelling of nihilwaardering, kan gebruik worden gemaakt van de zogenoemde vrije ruimte van de werkkostenregeling. Vergoedingen en verstrekkingen binnen de vrije ruimte kunnen onbelast plaatsvinden. 

Een werkgever kan alleen vergoedingen (en verstrekkingen) in de vrije ruimte van de werkkostenregeling onderbrengen als het onderbrengen in de werkkostenregeling gebruikelijk is. Deze gebruikelijkheidstoets geldt niet indien de vergoedingen en verstrekkingen die worden aangewezen als eindheffingsloon onder de zogenoemde doelmatigheidsgrens vallen. Het Kennisgroepstandpunt geeft nu meer duidelijkheid over hoe de doelmatigheidsgrens moet worden toegepast. 

Kennisgroepstandpunt 

In verband met risicogericht handhaven hanteert de Belastingdienst in de praktijk bij de beoordeling van het gebruikelijkheidscriterium een doelmatigheidsgrens van € 2.400 per persoon per jaar. De doelmatigheidsgrens is bedoeld als veilige haven. Deze grens geeft aan tot welk bedrag de Belastingdienst geen actie onderneemt. De aanwijzing van vergoedingen, verstrekkingen en terbeschikkingstellingen van in totaal maximaal € 2.400 als eindheffingsbestanddeel wordt in zoverre als gebruikelijk beschouwd. 

Toepassing van de doelmatigheidsgrens is niet aan de orde voor zover de aanwijzing van een vergoeding, verstrekking of terbeschikkingstelling voldoet aan de gebruikelijkheidseis. 

Aan de hand van vier voorbeelden geeft de kennisgroep aan hoe de doelmatigheidsgrens wordt toegepast. Hieruit blijkt onder meer dat voor de bepaling of de doelmatigheidsgrens wordt overschreden, de aangewezen loonbestanddelen (met uitzondering van de gericht vrijgestelde vergoedingen/verstrekkingen en de aanwijzingen die aan de gebruikelijkheidseis voldoen) samen in aanmerking moeten worden genomen.  

Let op: Het bedrag van € 2.400 geldt in alle redelijkheid. Dit bedrag geldt bijvoorbeeld niet voor zover het loon van de werknemer lager is dan de bedragen waar hij recht op heeft volgens de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag, of als stagiair.  

Meer informatie