Testen op coronavirus
De werkgever volgt het landelijk beleid voor de bestrijding van corona en neemt op basis daarvan maatregelen op de werkvloer. Onder deze maatregelen valt de instructie aan het personeel om zich bij de GGD te laten testen op het coronavirus als zij in de buurt zijn geweest van een met het coronavirus besmet persoon dan wel zelf corona gerelateerde klachten hebben.
Botsende grondrechten
Werknemer weigert de instructie van werkgever op te volgen en beroept zich op artikel 10 en 11 van de Grondwet, lichamelijke integriteit en eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer. Volgens vaste jurisprudentie is echter het recht op lichamelijke integriteit en eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer niet absoluut. Onder omstandigheden is een inperking van een grondrecht gerechtvaardigd, ook in de arbeidsrelatie. De inperking moet in dat geval een legitiem doel hebben, noodzakelijk zijn (geschikt middel), proportioneel zijn (verhouding doel en inbreuk) en voldoen aan het subsidiariteitsvereiste (geen minder ingrijpend middel).
Doel instructie werkgever
Het doel van de instructie van de werkgever is het verminderen van de verspreiding van het coronavirus op de werkvloer en daarmee zorg te dragen voor een veilige en gezonde werkomgeving zowel voor de werknemer in kwestie als voor de collega’s, de kinderen en hun ouders. Inherent aan het werk van de werknemer is dat er niet voldoende afstand kan worden gehouden van de collega’s en zeker niet van de kinderen. Het doel van de instructie is naar het oordeel van de kantonrechter dan ook legitiem. Ook acht de kantonrechter het middel, het doen van een PCR-test, een geschikt middel. De PCR-test wordt op dit moment wereldwijd beschouwd als de meest betrouwbare test om de aanwezigheid van het coronavirus aan te tonen.
Proportionaliteits- en subsidiariteitsvereiste
De instructie aan de werknemer om zich te laten testen kan naast de normale bij de werkgever geldende veiligheidsregels, volgens de rechter als proportioneel worden aangemerkt. Het coronavirus is zeer besmettelijk en een minder verstrekkend middel om hetzelfde doel te bereiken is niet door de werknemer genoemd en niet goed voorstelbaar, zeker niet in de periode waarin de weigering van de werknemer om zich te laten testen zich afspeelde.
De werkneemster heeft aangevoerd dat zij ervoor kiest zich niet te laten testen maar om in quarantaine te gaan in de door de werkgever bedoelde situaties. Van de werkgever kan echter op grond van onder meer bedrijfseconomische en rooster technische redenen niet verlangd worden dat zij de werkneemster telkens als zij weigert een test te laten doen toestaat om tien dagen in quarantaine te gaan. In zoverre is de maatregel ook proportioneel.
Instructie werkgever redelijk
De kantonrechter komt tot de conclusie dat de instructie van de werkgever om in bepaalde situaties een PCR-test van haar werknemers te verlangen weliswaar een inbreuk vormt op het recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer en het recht op onaantastbaarheid van het lichaam, maar toch redelijk is omdat aan de hierboven genoemde voorwaarden om de grondrechten in te mogen perken is voldaan.
De kantonrechter ontbindt de arbeidsovereenkomst tussen partijen met ingang van 1 april 2022 en kent aan de werknemer een transitievergoeding toe ter hoogte van € 1.785,56 bruto. Nu partijen steeds met elkaar in overleg zijn gebleven om een oplossing te vinden is geen van beide partijen ernstig verwijtbaar en is er dan ook geen billijke vergoeding verschuldigd.
Wilt u hierover meer weten?
Heeft u vragen over dit artikel? Neem dan contact op met onze loonadvies specialisten. U kunt contact opnemen via onderstaande button of per mail: loonadvies@vanoers.nl.
Bron: ECLI:NL:RBAMS:2022:418
